Merkwaardige Metaforen & Andere Magische Maai-sels
magische
metaforische
maai-sels
Ik hou van sprookjes, al van toen ik héél klein was. Mijn mama had nog de “Sprookjes in Beeld” van toen zij klein was. Helaas zijn ze allemaal gesneuveld toen ons huis afbrandde, ik was toen 12 jaar. We hadden ook die rode Luistersprookjes-boeken met bijhorende cassettekes. Als lagereschoolkind veinsde ik af en toe ziekte om thuis te mogen blijven en – liggend in de zetel onder een dekentje – naar die sprookjes te kunnen luisteren.
Ik was dol op tekenfilms over sprookjes en ja, ik had zelfs een hele sprookjesboekcollectie. Zag ik ergens een sprookjesboek liggen, dan kocht ik het.
Toen ik 17 jaar was, las ik “de ontembare vrouw” van Clarissa Pinkola Estés. Een nieuw luikje ging open, een nieuwe laag ontvouwde zich. Pure magie!
Sprookjes, metaforen, verhalen, denken in beelden, … het is gewoon onderdeel van wie ik bén. Het kind in mij jubelt van vreugd’ en blijdschap bij het horen of voorlezen van sprookjes. De volwassene in mij smúlt van de diepere lagen.
Tijdens mijn Systemisch Coach-opleiding bij The Changemakers Academy in Putte , zei een medecursiste me plots: “weet ge wat nu nog iets voor u zou zijn? Sprookjescoach!”
En ik was ‘struck by lightning’. Alsof alles opeens in elkaar klikte. Een zachte zindering die door élke cel in mijn lijf trok, alsof ik opeens het gewicht van een pluimpje had. Dus toen ik ging nadenken over mijn Rusthuisaanbod, was daar opeens het idee om sprookjes te schrijven in plaats van lange teksten. De sprookjes groeiden, één voor één, en liepen gelijk met mijn eigen innerlijke processen.
Maaike plantte, Maaike zaaide, Maaike maaide. Zo oogstte ik mijn eigen Maai-sels.
Magische, Metaforische Maai-sels.
En weet: je bent welkom.
Klik op een knop hieronder en beluister het sprookje, geschreven en ingesproken door mezelf, en voel maar wat het met je doet.
Eén, twee, drie ... Sprookjes Magie !
de zzzzelfjes
Mensen hebben graag dat het goed met je gaat. Voor jou, … maar ook voor zichzelf. Geen lastige gesprekken, geen zware sfeer… Dus hoe ‘sociaal wenselijk’ gedraag jij je? Hoe hard staat het ‘brave meisje’ in jou op de voorgrond? Hoe hard probeer je de ander te ontzien? En wat kost jou dat? Wat heeft het je tot hiertoe gekost? (en dan hebben we het nog niet over waar dit vandaan komt 😉)
Het hart van een kleine held
Over hoogsensitiviteit. Bij kinderen. Bij ouders. Ouders die zoeken. Kinderen die zoeken. Dit sprookje schreef ik met in mijn hoofd en hart mijn tweede riddertje.
Het moeras der benevelingen
Dit sprookje schreef ik tijdens het ziekteproces van mijn vader die in de greep was van een alcoholverslaving. Uiteindelijk is hij er aan gestorven. Het sprookje ontstond nadat ik een heel proces had doorgemaakt waarbij materiaalwerk visueel maakte hoe ik als kind en vadersdochter met open armen stond en in papa de Held zag. Maar hoe die Held “the slings and arrows of outrageous fortune” (om Shakespeare er even bij te halen) niet kon dragen en in de greep raakte van alcohol. En hoe dat mijn kinderhart brak, overtuigd dat ík niet voldoende was…
Kareltje Kaars
Over hoogsensitiviteit in combinatie met een sterke wil. Een prachtige combinatie. Een intense en uitdagende ook. Zeer uitdagend. Dit sprookje schreef ik met in mijn hoofd en hart mijn oudste riddertje…
levensreiziger op een kruispuntbank
Tja, wat zal ik zeggen… soms voel je je Verdwaalde Reiziger in je eigen leven. Maar … zij die verdwalen, vinden nieuwe wegen…
mama catamarama
Dit sprookje ontstond als antwoord op de laatste vraag van een panelgesprek waaraan ik deelnam als spreker in het voorjaar van 2023 bij BlinkOut vzw. De vraag luidde: ‘hoe zou je uitleggen aan een kind van ongeveer 6 jaar dat je niet meer kan wat je vroeger kon, dat het allemaal moeilijker gaat?’. Het beeld van de bootjes kwam spontaan op. Ik linkte er niet alleen mijn kankerverleden aan, maar ook de burn-out die ik kreeg tijdens mijn ziekteverlof (gevolg van een lekker hardnekkige patroontje). Een bootmetafoor met boot-schap…
De Grot van zelf
Over hoe het Leven zelf je soms een (fameus) zetje geeft en je dwingt jezelf onder ogen te komen. Over innerlijk werk, werken aan jezelf. Over je patronen, overtuigingen en conditioneringen aankijken. Over hoe je familiesysteem en de vertrouwde status quo daardoor daveren. Over twijfelen en doorgaan, omdat heling nooit stopt…
